Flame Signum Gothic baryton

[Wybielacz666]

Flame Signum Gothic wersja barytonowa - menzura 26,5 (666mm ), pod gryfem Seymour Duncan SH-8 Invader (wcześniej Bill Lawrence L-500XL), pod gryfem Merlin P.A.F. rozdzielany na singla, reszta specyfikacji tutaj http://www.mayones.pl/katalog.html?nazwa=Flame%20Signum%20Gothic&menu=0 . Ogrywany na headzie Fendmess 50w i kolumnie NoisyBox 4x12 (2x Eminence Manowar)

Pierwsze co rzuca się w oczy (a raczej łapy) to to, że gitara pomimo wąskiego korpusu jest dość ciężka. Dzięki temu bardzo dobrze rezonuje, a przy tym wygoda gry jest bardzo wysoka. Brzmienie - po samym wyglądzie można stwierdzić do czego to wiosło jest stworzone, choć wbrew pozorom nie służy tylko do rzeźni - bardzo ładnie współbrzmi z P.A.F.em, na moim Fendmessie uzyskuję ładne, dość ciemne brzmienie (mmm... ), na singlu piękna szklanka, wyrównana i niezbyt ostra. Pickup mostkowy - wymieniłem Billa, ponieważ mi osobiście kiepsko grał z Signumem i moim wzmakiem, za dużo góry i mało dołu. Invader ma odwrotnie i moim zdaniem bardzo dobrze współpracuje z Flame'em, nic nie muli ale i nie wali górą.

Wracając do wykonania gitary, gryf jest bardzo szybki i wygodny, dostęp do wysokich pozycji jest komfortowy - można shredować. Ogólnie wiosło jest wykonane solidnie - progi równo nabite, menzura jest cacy, dobrze trzyma strój, nie ma niedoróbek. ALE. Słyszałem opinie, że gryfy Flame'owe lubią się skręcać i giąć. Ja kupiłem używanego i przy odbiorze gryf był idealny, strunki nisko, miodzio. Zmieniłem druty na grubsze i gryf się lekko zgiął, korygowałem go śrubą, ale stawiała już duży opór, więc wolałem nie ryzykować dalszych prób w nowym nabytku. Co prawda struny założyłem naprawdę grube (12-60 w dropped C), zmieniłem środkowe struny na trochę cieńsze, 60 i 12 zostawiłem i od tej pory nie mam z gryfem problemów. Struny trzymam na optymalnej wysokości i trochę brzęczą, ale to pewnie jest spowodowane moimi dość amatorskimi regulacjami Oddałbym ją do lutnika, podejrzewam, że mógłby ją wyregulować perfekcyjnie, ale póki co niestety czasu (i kasy) nie mam.

W ramach podsumowania wspomnę jeszcze o drugiej z charakterystycznych cech wiosła - zabijający wygląd cholernie podoba mi się ta surowa stylistyka, która powinna przypaść do gustu każdemu rzeźnikowi. Ogólnie rzecz biorąc, z racji owych opinii o gryfach moim zdaniem dla pewności lepiej kupić albo rozegraną i pewną używkę, albo też zrobić sobie customa i mieć pewność, że wszystko będzie w gitarze grało. Z całą pewnością mogę polecić tym, którzy nie mają sporo kasy a chcą mieć solidny sprzęt - ja kupiłem swoją za 800zł, wliczone w to było Dimarzio DP106 i sztywny futerał.

plusy
+ wygodna, dostęp do wysokich pozycji
+ cena (używki bardzo tanio chodzą, jak widać )
+ WYGLĄD!
+ solidność wykonania (w moim modelu)

minusy
- brzęczenie strun (zapewne kwestia regulacji)
- ewentualne skrzywienia gryfu... wspomniałem, jak to można rozwiązać
- straplock w śrubie mocującej gryf, co mi osobiście średnio odpowiada (głównie ze względów bezpieczeństwa, lubię porzucać się w trakcie gry )

***

Tutaj próbka brzmienia na Seymourze (gitara grająca w intrze) dla zdesperowanych - fragment próby, strasznie zdupnie nagrane i do tego nierówno
http://zbozokos.republika.pl/great_destruction.mp3

a tutaj focie, bo wiadomo co jest recka warta bez fot
(zdjęcia jeszcze z Billem na pokładzie)

gitara ze wzmakiem:
http://img152.imageshack.us/my.php?image=dsc03640ld8.jpg
http://img50.imageshack.us/my.php?image=dsc03619zz2.jpg

zbliżenia:
http://img152.imageshack.us/my.php?image=dsc03653fe7.jpg
http://img152.imageshack.us/my.php?image=dsc03651om7.jpg

[lokibalboa]

Pierwsze co rzuca się w oczy (a raczej łapy) to to, że gitara pomimo wąskiego korpusu jest dość ciężka.

  jakie Ty masz drewno !?  bo każdy kto bierze w łapy mojego siga mowi że to mega leciutkie wiosło. na siłkę już!!


signum to przede wszystkim genialna akcja strun i łatwość grania ultra szybkich partii gitar rytmicznych. Jest to moim zdaniem najlepsze wiosło do grania/nagrywania parti rytmicznych. Dojście do wysokich progów owszem jest łatwe ale sama gra nie jest już taka komfortowa -szybkie sweepy przez 5 strun gdy nie jestem rozgrzany mogą być problemem. Rytmika-rewelka Solówki-pozytywnie ale bez szału

co do pogiętych gryfów itd........... żaled and owned jak czytam takie wrzuty na mayo. Gitara trzyma strój wyjebiście lepiej niz w ibanezie rg1527 j-craft (sory że sie go czepiłem ale sie mega zawiodłem na tych chwalonych ibanezach i już byłem skłonny wam uwierzyć że gram na jakimś syfie...) którego miałem przez krótki czas. Menzura i te sprawy bez problemu. Tylko custom wchodzi w grę!

[Wybielacz666]

pisząc, że jest dość ciężka miałem na myśli, że sporo waży jak na tak cienki korpus - z drugiej strony może jest tak wyważona, że jak ją podnosiłem to wydaje mi się cięższa, nie wiem ale zgadzam się z Tobą, że gitara był raczej projektowana jako wiosło do mielenia riffów, choć mi bardzo dobrze wycina się na niej sola (mimo, że nie wyścigowiec). może jestem przyzwyczajony do zdupnych wioseł za 500zł

[Pan Sinner]

dzieki za testa