Wszystko sie generalnie da w kazdym wieku, z tym ze im pozniej tym trudniej.
Im czlek starszy tym bardziej musi uwazaj, tym bardziej musi liczyc, tym mniejsze okienko (nie za duzo, nie za malo),
w ktorym pojawiaja sie oczekiwane rezultaty.
Do tego dochodzi naturalny rozpad tkanki miesniowej, z ktora trzeba sie nameczyc,
zeby w ogola nie malala, nie mowiac o przyrostach itd.
Przyklad z Wolverinem jest nie teges, bo jakbym mial swojego dietetyka/kucharza/trenera,
kase na badania/testy i tyle czasu, to by to tez wygladalo duzo lepiej.
Jednak zwykly szarak musi sobie radzic sam i nikt go za raczke nie prowadzi,
przez co efekty sa mocno suboptymalne.
Wyobrazcie sobie, ze bulk czy wycinka przy Waszym aktualnym nakladzie srodkow nastepuje 3x wolniej.
Przy czym musicie wygospodarowac w miedzyczasie znacznie wiecej czasu na regeneracje,
ktora przy okazji nastepuje wolniej.
Wtedy moze bedzie mileli jakies wyobrazenie.
Zeby nie bylo: nie narzekam, nie marudze, widze po prostu sobie jak to dziala/nie dziala
w porownaniu do tego co bylo 15-20 lat temu.
Ale tak jest i trzeba po prostu zapieprzac, a efekty jakies beda.
Posty połączone: 27 Paź, 2016, 14:39:12
Dobrym przykładem jest moja Rodzicielka, która zrzuciła w pół roku 19 kg bez żadnych ćwiczeń, a tylko stosując się do zastosowań dietetyczki, mimo, że wcześniej po usunięciu woreczka żółciowego miała spory problem schudnąć.
Mysle, ze czesc nieporozumien wynika z porownywania roznych faz chudniecia.
Ja na wlasne potrzeby rozrozniam 2:
1. Chudniecie z duzej nadwagi do wagi "normalnej".
To jest prost faza moim zdaniem, odpowiedz organizmu jest niezla,
pierwsze pare kg, to woda, widac szybkie efekty itd. niezaleznie od wieku
2. Chudniecie dalej do bycia "szczuplym" (powiedzmy dla faceta to <15%BF).
I to jest ta faza, o ktorej pisalem wczesniej.
