Wiadomość #185857

[sylkis]

Zazwyczaj ucząc się teorii uczysz się też pewnego podejścia do niej, a to tradycyjne prowadzi właśnie do takiego, a nie innego Większość muzyki tworzonej "świadomie" jest właśnei nudna i matematyczna i zazwyczaj to bardzo słychać, że ktoś tak naprawdę ze ściągawek klocki układał, a nie z głowy przekładał na instrument, czy tam papier i dopiero to teorią obudowywał i rozwijał. Owszem, są też przypadki i tej drugiej opcji, ale mam wrażenie, że to raczej rzadkość
Jak ktoś jest wybitny, to i bez teorii ułoży coś zajebistego. Jak chujowy, to i z teorią nic nie da rady. Jak nei jest wybitny, ale też nie chujowy, to istnieje duże ryzyko, że się zmanieryzuje i zchujowacieje
Wiesz, chodzi też o to, żeby jak słyszysz np melodię w tonacji a-moll, to grasz akord a-moll lub ew w dugą stronę jak usłyszy akord a-moll to będzie popierdalać po prostu po skali, bo masz świadomość, że to na pewno dobrze zabrzmi, zamiast wpierw myśleć dźwiękiem, brzmieniem, a nie teorią. (sprowadziłem to do absurdu, no ale chciałem pokazać o co chodzi)

Z resztą już nie pamiętam kto, ale są kolesie nawet wśród wybitnych i znanych, co celowo nie uczą się teorii, właśnie żeby ich nie ograniczała.