ultra speed picking

[Wybielacz666]

popieram kolegę wyżej. poza tą kwestią o powerze, którego staram się unikać

tak szczerze - moim zdaniem powinieneś odpuścić osiąganie wyższych temp, a skupić się na... no właśnie, na graniu! nie znam Cię, więc mogę się mylić, ale możesz być na etapie "chcę być doskonały i wypierdalać jak ten, tamten i ten też", będziesz napierdalał te szesnastki i będziesz miał super technikę, ale w pewnym momencie zdasz sobie sprawę, że nie umiesz zagrać prostego riffu tak, żeby zabrzmiał z uczuciem. nic osobistego, oczywiście

a co do grania w 280 i dzięki temu łatwiejszym graniu w niższych tempach - podczas sesji nagraniowej mieliśmy nagrywać utwór w tempie 130, mimo, że graliśmy go na ostatnich próbach w 145. w efekcie ja musiałem zrobić kilkanaście podejść próbnych, a drugiego gitarmana odesłaliśmy do domu i miał się do następnego dnia nauczyć kostkować więc radzę uważać

[Lisu]

Najbardziej według mnie w solówkach rozwija jazz. Bo chociaż klasyka jest najcięższą odmianą muzyki (np. rapsodia węgierska w krytycznych momentach po 8 ścieżek na raz - i grał to jeden pianista w tempie ponad 180. Na gitarze 3 ścieżki to chyba przeciętny maks), to nie ma w niej improwizacji i nie trzeba mieć wyjebanych na maksa wszystkich skal jakie istnieją, a o chromatykę już pomijając. Przykładowo utwór Donna Lee: . Masz dwa akordy na takt, a patrzcie jakie tam jest tempo. Po poprawnym przeimprowizowaniu tego utworu, czyt. każdy akord ma inną skale (dur 7+ - lidyjska, jońska, dur naturalna i pochodne, dur 7 - miksolidyjska, chromatyka, skale alterowane itp.itd) to we wszystkich solówkach masz wyjebane na to w jakiej tonacji gracie, bo wszystkie już przeleciałeś, wiesz jakie dźwięki jak brzmią itp. Oczywiście nie można się opierać tylko na tym, bo nikt nie wyleci na scenę i nie zacznie do szatana grać czegoś porąbanego w sensie jazzowym(mózg, mózg, mózg trzeba mieć ), ale muzycznie rozwija do granic.

[mondomg]

Miałem się wprawdzie nie wtrącać już do takich bzdurnych dyskusji, ale aż mnie po prostu coś strzeli zaraz. A niech sobie chłopak gra co mu się podoba, zobaczcie ile młodzieży pałuje się szredem i im z tym dobrze, bo po prostu to lubią. To tak, jakby komuś kto gra disco-polo na kibordzie doradzać granie klasyki / dżezu mimo, że jego wcale to nie interesuje.

Ja przyznam szczerze, że przechodziłem okres fascynacji szybkim graniem solowym ale na szczęście prędko mi przeszło i od długiego czasu najwięcej uwagi poświęcam robieniu tzw. 'klimatu' bo jak dla mnie priorytetem jest, żeby kawałek był zwyczajnie fajny i chwytliwy a zarazem oryginalny, a nie żeby celem jego napisania było zaprezentowanie każdej możliwej techniki gitarowej. Co nie zmienia faktu, że ćwiczenie techniki w pewien sposób pozwala wyeliminować błędy w graniu, dlatego czasem siadam sobie z metronomem i coś tam pykam ale na pewno nie byle szybciej, po prostu byle pewnie i bez zgrzytów. Potem rzucam na loopa backing track domowej roboty i improwizuję już rozgrzany, bynajmniej nie szredy, tylko zwyczajne 'uzupełnienia' podkładu albo szukam dobrego tematu czy coś takiego.

Swoją drogą, skoro kolega specfireeye taki utalentowany, to może jakaś próbka talentu?

I żeby nie było, szredu czasem słucham, chociażby Paul Gilbert czy John Petrucci. A już najbardziej to Guthrie Govan - najfajniejszy średer jakiego słyszałem.

[Bjørn]

Ja sam może nie napierdzielam shredu, aczkolwiek ze swej strony mogę dać kilka mniej, lub bardziej użytecznych rad:
- kostka musi być SZTYWNA, najlepiej 1.00 - 1.50 mm , a do tego ŚLISKA. Ja używam kostek, na ktorych już dawno mi się starło logo, niestety ale słyszałem, że chyba Planet Waves robi te same kostki pod swoją nazwą... ale na pewno nie tylko. Ostatnio gram na kostkach 1.14 mm
- kostkę trzeba trzymać pod lekkim kątem, tak, by "szurała" o struny. Może nie ma wtedy tak estetycznego, chirurgiczneg brzmienia, ale tempo wzrośnie znacznie Bo kosteczka będzie się ślizgać po strunach wręcz. (tylko bez przesady, nie mamy strun drapać)
- trzeba dobrze wyregulować struny. Na grubych strunach trudniej się szybko kostkuje, na flakach jeszcze trudniej, a na grubych flakach najtrudniej.

Żeby nie być gołomównym, to ja, jak stosuję owe techniki.




Na kanale jutuba sevenstringa też zresztą zdaje się to jest.

[Draiman69]

Podpatrz jak trzymają kostki najwieksi shrederzy, w jaki sposób opierają dłoń na mostku to tez duzo daje