Nauka utworów...

[mondomg]

Nie będę Ci nic przytaczał bo sam możesz przeczytać własne posty.

Przykład lekarza jest nietrafiony - nikt niewykształcony medycznie nie będzie operował, bo to duże ryzyko i odpowiedzialność. Ale założę się, jak to mawiają "for the sake of argument", że były przypadki kiedy kompletny laik na czuja przeprowadził jakiś zabieg i się akurat udało. Ba, może być nawet taki co mu się udaje codziennie, szaman plemienny czy ktoś taki i ten szaman to jest właśnie taki niewykształcony ale sprawny i lubiany muzyk.

Prościej tego nie ujmę, szkoda czasu na taką dyskusję

[Harvest]

Przecież nikt nie mówi że  teoria przeszkadza, czy że nie pomaga w graniu... jasne fajnie mieć opanowany gryf jak Holdsworth... ale Twoje analogie do lekarza mogącego zabić pacjenta to trochę przesada... My tu  w większości się bawimy muzą... to nie forum studentów Szymanowskiego

[Radek M]

Osobiscie tez uwazam ze troche przesadzasz(przesadzacie?). Coby zasilic przyklad muzykow nie znajacych teorii dodam Mikael'a Åkerfeldt'a. Niejaki Tremonti nie chcial uwierzyc ze kolo nie kuma wogole terii. A osobiscie uwazam typa za jedna z naprawde wielkich osobowosci i tworcow w swiatku gitarowym. Zeby miec glowe do muzyki nie trzeba znac dzwiekow, znam kilku takich co to sa teoretykami a muzyke robia taka se, i na odwrot.

Jezeli przyjmiemy ze muzyka to slowo mowione, a teoria to zapis graficzny, to bez trudu mozemy dojsc do wniosku ze zapis ulatwia "komunikacje" i przekazywanie informacji ale nie nie jest niezbedny do rozwoju slowa(czasem, wedlug niktorych nawet moze ograniczac w przypadku muzyki). Mysle ze wspomaganie sie przykladami z historii potwierdzajacymi zasadnosc tego porownania nie jest konieczne.

A co do podstaw, to no coz, w przypadku ludzi grajacych po kilka lat taka wiedza jest na wyciagniecie reki. Ksiazki sa tego pelne, wszelkich wykresow i chuj wie czego tez nie brakuje. Ze nie wspomne o takich inicjatywach jak kurs rzoofa(gdzie za pare zlotych i z pewnym samozaparciem mozna dowiedziec sie naprawde sporo). Wychodze z zalozenia ze jezeli komus wystarczy jaj zeby grac na instrumencie kilka lat i robic to dobrze, to jezeli tego potrzebuje, w niedlugim czasie moze posiasc wiedze ktora taka osoba moze uznac za przydatna.

Wszystko jest kwestia priorytetow i potrzeb. Jeden bedzie gral panka pałerkordami, inny przynajmniej liznie teorie, jeszcze inny zaglebi sie bardziej.

PS: Co do improzwizacji - moze latwiejsza, ale czy lepsza? Znajac ludzi wyedukowanych muzycznie i takich niewyedukowanych - wcale nie jestem tego taki pewien Ciezka praca i talent - to jest clu sprawy. Chyba Gilmour mowil ze jego sekretem jest "wymyslanie melodyjek" zreszta nie tylko on.

Mam kumpla ktory kocha wrecz John'a McLaughlin'a, i jakies tam podstawy ma, ale glownie gra ze sluchu. Kolo ma feeleing, ktorego mu szczerze zazdroszcze, glowe tez. On nie potrzebuje Bóg wie czego zeby robic to co lubi, i zeby w dodatku robic to naprawde fajnie. Wiec mozna

[Dexterek]

Dajmy już spokój. Ja nie wierzę, że to jest naprawdę. Pewnie jakaś podpucha, ktoś sobie robi z nas żarty a my się dajemy.

[Szkoła Rocka]

Mozna Radku M oczywiście, że można. Ja tu nie neguję nikogo tylko chciałem wybadać jak traktują minimalne podstawy forumowicze głównie gitarzyści i juz to wiem, dlatego proponuję i tu sie z Toba zgadzam, że " wszystko jest kwestią priorytetó i potrzeb".

[mondomg]

I co, tak trudno było? Chryste... Muszę coś wypić bo ze śmiechu i żalu naraz nie wytrzymam dobrej nocy wszystkim, wciskam OFF.

[Harvest]

W sumie jakbym sprzedawał kompy, też bym cisnął, że bez nich żyć niesposób A tak tylko mogę mówić że bez Sevenstringa życie byłoby nudne

[Wybielacz666]

teorii warto się uczyć, bo nie zaszkodzi, a jak ktoś nie czuje takiej potrzeby to się nie uczy, co nie przeszkadza mu w byciu zajebistym muzykiem. jak widać po naszym forum <wazelinka>.

zgadzam się z mondem, strasznie pigmejowa dyskusja się zrobiła i lepiej chyba skończyć

[Szkoła Rocka]

NIe jestem tyranem teorii :-) postawiłem sobie cel na tym forum i w tym wątku i w sumie dowiedziałem sie tego czego chciałem i dziekuję za wszystkie pomocne wypowiedzi.

[James Dean]

Imho teoria pomaga, ale w wielu przypadkach jest zbedna lub odwraca uwage od istoty muzyki. Najwazniejszy jest sluch i rozpoznawanie skal/akordow/interwalow po samym brzmieniu. Znajomosc teorii to ulatwia, jest to jeden ze sposobow do cwiczenia sluchu. Pewnie, ze znajmosc skal granych w jakims utworze pomaga przy jego nauce, ale jesli slysze jaka to skala, to i tak mam bardziej wyrobiony sluch od kogos kto probuje to zrobic od drugiej strony. Takie, rzeczy powinno sie slyszec od razu, a nie sie nad nimi zastanawiac.

Ponadto nie ma sesnu pytac sie czy znajmosc "teorii" sie przydaje bo nikt nie wie jak by gral gdyby ja znal/nie znal. Nie ma co dywagowac. Kazdy uczy sie tego co czuje. Z improwizacja jest tak samo, to sa lata ciezkiej pracy a i tak wszystko sprowadza sie do tego co mamy w glowie i sluchu.

Technika jaka gra znany muzyk jest tylko na tyle istotna, ze odroznia sie gdzie jest sweep a gdzie tapping. Ale te same nuty mozna zagrac na kilkadziesiat roznych sposob ktore beda brzmialy podobnie, a jednak beda grane inaczej. Mozna sobie przez to nawet calkiem niezla artykulacje wyrobic. Wiec ja jestem za tym aby slkuchac jak ktos gra i go nasladowac tak jak potrafimy najlepiej jego gre, niz ogladac i nasladowac technike.

[Sebastian]

Jako że ostatnio z tego co widze tematy w dziale "Warsztat" ciesza sie duzą popularnoscia
pozwole sobie dodac cos od siebie

Nauka utworow, moja gra sprowadza sie do gania praktycznie samych coverow - zawsze chcialem sie nauczyc grac moje ulubione kawalki wiec caly czas sie ucze coverow - glownie z tabulatur, ale czasem zdarzy sie cos ze sluchu  a ze od poczatku mojej przygody z gitara coraz wiecej zespolow trafia do mojej "listy ulubionych" wiec coraz wiecej kawalkow sie ucze.
Malo gram wlasnych rzeczy, rzadko kiedy jakis riff wymyslam, jak narazie moze nie mam motywacji , ale raczej wymyslanie wlansnych kawalkow/riffow nie sprawia mi radosci, kiedys napewno sie za to zabiore

Teoria - z jedenej strony napewno przydatna, ale jak juz forumowicze trafnie zauwazyli - niekonieczna
Osobiscie zawsze moze nie negatywnie - ale z przymrózeniem oka podchodzilem do "teori/skal itp." ale ostatnio zaczalem sie uczyc troche wiecej skal, roznych akordow - glownie podczas "rozgrzewki".. 

[Martens_emenems]

Osobiscie tez uwazam ze troche przesadzasz(przesadzacie?). dodam Mikael'a Åkerfeldt'a.

Pisałem o nim Radku, w moim poprzednim, obszernym poście .

"wszystko jest kwestią priorytetów i potrzeb"

O tym też pisałem. I dopiero po setce postów dochodzicie do tych samych wniosków .
A teraz może powrócimy do wątku głównego?
Ściskam!

[Draiman69]

Mnie nigdy nie jarało granie coverów Umiem zaledwie kilka moich ulubionych kawałków.
Wole sobie poćwiczyć improwizację oraz skale + ćwiczenia typu "pajączki".
A co do teorii to każdy uczy się jej tyle ile potrzebuje
Pozdro !

[Radek M]

Osobiscie tez uwazam ze troche przesadzasz(przesadzacie?). dodam Mikael'a Åkerfeldt'a.

Pisałem o nim Radku, w moim poprzednim, obszernym poście .

"wszystko jest kwestią priorytetów i potrzeb"

O tym też pisałem. I dopiero po setce postów dochodzicie do tych samych wniosków .
A teraz może powrócimy do wątku głównego?
Ściskam!

No faktikos przyznam sie szczerze ze mi umknal Twoj post

[Tolein]

OT:

Spoiler

Ja nie rozumiem jednego. (sory że odkopuję, ale od jakiegoś czasu rzadziej zaglądam, a jak już zaglądnę, to nie przeglądam wszystkich wątków i dopiero teraz znalazłem ciekawą dyskusję)
Jeśli już jesteś na tym dżemie, gość mówi "lecimy w C Dur / a moll" albo "zaczynamy od C na 3ciej strunie" to jak rozumiem nie może poprzeć tego uderzeniem w C na 3 strunie albo akordu C Dur / a moll? Bo jeśli ktoś radzi sobie z improwizacją, to zakładam że na słuch się umie wpasować w skalę/akord czy dopasować dźwięk. A z drugiej strony, jeśli ktoś uderzy jakiś dźwięk, a ja zacznę najpierw zastanawiać się jaki to jest dźwięk, albo który to stopień i jakiej skali, to chyba bez słuchu absolutnego sobie nie poradzę.

Wiadomo - kształcenie słuchu na pewno nie przeszkadza, niezależnie czy chcemy ztabować, czy zcoverować jakąś piosenkę, czy też zapisać własny wymyślony na poczekaniu riff, to myślę że równie skutecznie zrobimy to posługując się nazwami interwałów, co (oczywiście mając pewne doświadczenie, które nie musi wcale być pozostałością wkuwania interwałów, tylko po prostu gry) robiąc to na słuch.
Rozumiem też argument, że ktoś po szkole muzycznej, kto bez problemów rozpozna i precyzyjnie wyrecytuje złożenie i przewrót akordu złożonego z pięciu dźwięków, usłyszy tylko przebieg arpeggio w jakieś solówce i będzie bez problemów wiedział jak to zapisać. Uważam jednak, że ktoś kto ćwiczy na swoim instrumencie te arpeggio, nie myśląc nawet co to za dźwięki, zagra to samo, na słuch, bo będzie miał opanowane takie frazy. I tak samo dobrze to ztabuje, różnica będzie jedynie taka, że zamiast wyobrażać sobie literek wyobrazi sobie które progi na których strunach trzeba kiedy wcisnąć.

Kolejna rzecz, mówisz że należy znać nazwy strun, nazwy dźwięków na każdym z progów na każdej ze strun. Po pierwsze pamiętaj że każdy tu stroi się inaczej. Jedni grają w standardzie, inni w dropie, a większość leci ileś tam tonów w dół, choćby i grając na szóstkach do drop Fis (tego oktawę niżej). Po pierwsze powstaje kwestia określeń - do każdego stroju trzeba adaptować sobie siatkę dźwięków. Kolejny problem - jeśli ktoś będzie jechał nazwami dźwięków, to za cholerę nie zagra tego samego (bo będzie pamiętał gdzie jest ten dźwięk w jego pierwotnym stroju, a zanim odnajdzie się w innym, to minie chwila), zacznie się gubić, z kolei ktoś kto jedzie interwałami na słuch, zagra bez problemów.

Poza tym takie podsumowanie, granie dźwięków (na zasadzie: myślę "trzeba zagrać C" - przypominam sobie gdzie na gryfie jest C - gram C) jest niepotrzebnym utrudnianiem sprawy i można to samo uzyskać grając na słuch, nie wiedząc w ogóle że to jest C (na zasadzie: myślę "co tu wpasuje - wiem, o taki interwał się muszę przesunąć" - gram C).

No i pamiętaj też, że tutaj ludzie graja muzykę nowoczesną. Jakieś wynaturzone formy heavy metalu. Niewiele mające wspólnego z rockiem, czy muzyką klasyczną.
Czarek (Terror) nie potrzebuje znać skal, bo i tak łamie je trzy razy na takt, poza tym oprócz skal modalnych i pentatonik gra też w np. w skali oktatonalnej, zakrawając na chromatykę/dodekafonikę czy nawet serializm. I myślę że nawet nie wie czy w tej chwili go nie obrażam.
Do tego ludzie opierają swoje riffy, dla wygody, na zerowych prograch, tak że nieczęsto widzimy kapele w których gitarzyści grają w różnych strojach (sory Tadeusz) i w ogóle takie herezje tu odchodzą, że trudno porównywać nasze potrzeby do potrzeb przeciętnego, statystycznego polaka który chce się nauczyć grać coś na gitarze.
Tak więc chyba nie bardzo trafiłeś w to forum, men. Tutaj są same odpady aktywne.
Koledzy podsumowali Ci co sądzą o Twojej ofercie, tak jak sobie życzyłeś, co pewnie oznacza, że z dobrym marketingiem "statystyczni" odbiorcy rzucą wam się na szyję.

Ja zaczynałem od coverów, na coverach zdobyłem podstawy jakiejkolwiek techniki potem zacząłem coś sam pitolić i na tym w sumie się skończyło.
Covery na pewno sporo dają, szczególnie jeśli się dobiera trudne kawałki, na zasadzie wyzwania (I dare you, I double dare you, motherfucker!). Raz że postępy widać, dwa że potem satysfakcja gwarantowana.
Niemniej jednak równie ważne, albo i ważniejsze, są ćwiczenia ogólne, na paluchy, na kostkowanie, na koordynację (legato workout, trudne alternate'y w dużych tempach, sweepy).

Edek:

mam nadzieję że nie

[terrormuzik]

I myślę że nawet nie wie czy w tej chwili go nie obrażam.

mam nadzieję że nie