Ja pierdolę już te narzekania na zarobki. Wszystko zależy od nas a nie od państwa. Byleby nie przeszkadzało działać. Każdy wybiera jakieś wykształcenie i drogę zawodową. Jak się coś robi porządnie to zawsze prędzej czy później da się z tego dobrze żyć. A możliwość pracy w innym miejscu za lepszy hajs to jest PRZYWILEJ kurwa. Mam dość tej naszej polaczkowatości: zawzięci, zawistni, pseudowierzący, nibypostępowo-prawiekonserwatywni, nieudaczni, nierozważni, mocni w gębie, nad wyraz honorowi (kiedy im wygodniej), rozrzutni, wiecznie niezadowoleni i narzekający. Jak ja miałem ciężki czas z kasą to spinałem poślady i pracowałem bardzo ciężko. Większość ludzi opierdala się w szkole i w życiu. Nie chce im się pracować i co gorsza myśleć. Potem roztrwaniają pieniądze i żyją ponad stan. A na koniec narzekajo że źle. Typowa mentalność ośmiogodzinników z socjalizmu.
