Dreptał sobie jeżyk przez las i nagle wypatrzył jabłoń. Piękne drzewo, które niestety miało już ostatni owoc na swoich gałęziach. Dorodne, piękne i okazałe jabłko. Jednakże, jabłuszko było bliskie urwania się z gałęzi i spadnięcia. Jeżyk więc poczekał cierpliwie aż wiatr zawieje mocniej i strąci owoc. Wiatr zawiał mocniej, jabłko się oberwało i spada. Jeżyk biegnie, przebiera łapkami aby zdążyć i nadziać piękny owoc na swoje kolce. Gdy był już blisko nagle ziemia zatrzęsła się, rozstąpiła na dwa tuż pod jabłkiem odrzucając jeżyka w tył. Z wyryw wyskoczyła wielka dupa i połknęła jabłko z mlaskiem, znikając w wielkiej dziurze.Spoiler - Antonówka
Mistrz, kiedyś mój sztandarowy
