wczora z wieczora na Very Disco mówili, że okryli jakąś tajemną zależność: wypuszczali 2 fotony w różnych kierunkach i kiedy mierzyli pierwszego - drugi, bez absolutnie żadnego połączenia, też reagował w tym samym momencie. Coś jak działanie laleczki voodoo.
No nie mów, że nie wiedziałeś o stanie splątanym w kontekście fotonów i o kolapsie funkcji falowej:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Stan_spl%C4%85tanyTo nie jest odkrycie, to podstawa XXw fizyki kwantowej. I pora chyba przestać o tym myśleć, jak o czarach - to najbardziej normalna (acz dla człowieka kompletnie nienormalna) cecha mikroświata. Jest tylko potencjalny, dopóki go nie zaczniesz mierzyć (np. spoglądać). Wszystko jest możliwe, każdy stan cząstki jest w jakimś stopniu prawdopodobny - ale gdy tylko sprawdzisz, ustala się w jednym konkretnym stanie. I jeśli jakaś cząstka jest powiązana z inną pewną fundamentalną zależnością, tak jak polaryzacja tych fotonów, o których mówisz - spojrzenie na jedną cząstkę, definitywnie i natychmiast ustala stan drugiej, choćby były maksymalnie odległe od siebie. I żadna "informacja" między nimi nie przenika - po prostu mierząc jeden obiekt, wywołujesz natychmiastowe "określenie się" innego. Dopóki tego nie zrobisz - wszystko jest możliwe. Polecam oczywiście podstawową popularyzatorską knigę o tych zagadnieniach "W poszukiwaniu kota Schrodingera" Johna Gribbina. Czytanie Dukaja bez tej wiedzy jest jak seks z partnerką rozebraną jedynie od pasa w górę
