Ale chyba najbardziej nie rozumiem mitu samuraja - szlachetnego rycerza, broniącego słabszych 
. Primo, Japonczycy empatię uważają za wadę, secundo, ich etos nie miał absolutnie nic wspólnego z europejskim etosem rycerza. Mieli zwyczaj testować katany na szyjach jeńców - im więcej przecięła za jednym zamachem tym lepsza, potomkowie samurajów tworzą teraz jedną z największych organizacji przestępczych na świecie - yakuzę.
Mit samuraja jako szlachetnego rycerza powstał po wojnie, głównie na Zachodzie.
Japończycy nie uważają empatii za wadę. Jest to jedna z najbardziej pielęgnowanych cech w buddyzmie, również w jego "bojowej" postaci - Zen.
Etos japońskich rycerzy miał dużo wspólnego z każdym innym etosem wojownika na świecie, w tym europejskiego rycerza: ślepe posłuszeństwo księciu (daimyo), nieprzerwane doskonalenie umiejętności bojowych, szacunek dla innych przedstawicieli profesji (nawet wrogów) etc, etc. Inną sprawą jest przestrzeganie tych zasad przez poszczególne jednostki.
Kling nie testowano na jeńcach, tylko na skazańcach, najczęściej kryminalistach. Test (tameshigiri) wykonywali najlepsi szermierze, najczęściej na zwłokach, jego wyniki często opisywano na samej głowni katany. Było wymienionych ok. 20 punktów ciała, na których wykonywano cięcia: biodra, nadgarstki, kostki, łokcie itp. Szyję, to tam każdy gupi. Wg miejskiej legendy - najlepsi przecinali jednym cięciem stos pięciu zwłok na wysokości bioder.
Co do Yakuza - tu cytat z wiki, bo już mi się nie chce:
Członkowie gangów wywodzą się głównie z marginesowych grup społecznych m.in. burakumin (zajmujących się zawodami "nieczystymi", jak np. chowanie zmarłych, obróbka i farbowanie skór).
Przeciętny samuraj odciął by se chuja scyzorykiem, gdyby miał być w bandzie z pospolitymi bandytami;)
Posty połączone: 24 Lip, 2011, 12:26:07
