Poza tym dla mnie to trochę płodzenie sobie opiekunki na starość. Ja się Tobą zajmowałem to Ty się zajmuj mną też. Nie chcę nikomu robić długów wdzięczności które potem będzie musiał spłacać ani w ogóle nikomu robić kłopotu. Mam koleżankę w pracy. Pracowała przez 10 lat w Warszawie. Kosiła kasę 10 lat temu o wielę większą niż ja teraz. Nawet było ją stać wybudować się tam. Matka się pochorowała. Moja koleżanka chciała ją wziąść do siebie bez problemu, ale nie ta się uparła że Warszawy nie lubi, że tu ma swoją działeczkę i lasek. Koleżanka musiała rzucić robotę i przeprowadzić się tu by zajmowac się matką pracując za ułamek tego co 10 lat temu tam i przeklina każdy dzień jaki musi spędzać w naszej małej mieścinie....
