Zawsze jest
Mnie zaciekawiło co bedzie w mitach i tak troche sie zawiodłem bo w zasadzie nie ma nic szczególnego.
To co napisałeś w co nam daje siódemka, ze daje nam cieńszą strunę, napisałeś takim językiem czy tez tak sformułowane sa zdania ze w pierwszej chwili zwątpiłem. To odnosilo sie do strojenia w B 6ki, ok, ale jestem przekonany, ze młody nie znajacy temtu kolo wyniesie z tego tyle ze w 7ce dodaje sie głównie cieńszą strunę.
Z drugiej strony dzisiaj i tak rządzi pismo obrazkowe
Jedno co mnie zaskoczyło to to ze fogle istnieje mit o Sonic Maximizer
Zmartwiłę się gdy kolo w komentarzu stwierdził ze zmądrzał i ze ceni sobie teraz 8ki w 25,5 cala . Oczywiście można teoretyzować o dodawaniu w góre tylko kto to tak na prawde robi. Cięzko mi tez nie wspomnieć o tym iz zgadzasz sie w całej rozciągłości z tym, oraz z tym ze w zasadzie wg kolesia skala nie ma znaczenia dla doboru grubości strun by zachować zbliżoną twardośc. Albo znowu czegoś nie rozumiem lub źle odczytałem.
Odnośnie mitu nr. 3: Zawsze mnie bawiły dyskusje nt. menzury i jej wpływu na twardość strun, prowadzone na pewnym popularnym, amerykańskim forum. Teraz się już trochę ogarnęli, ale tak z 5 lat temu panowało przekonanie, że krótsza menzura daje większy naciąg (średnia wieku dyskutantów gdzieś tak między 13-16 się wahała). 
Nieodmiennie bawi mnie też narzekanie na skalę w ósemkach Schectera - "Co?! Tylko 26,5"? To za mało na taką gitarę!" Ale jak jeden z drugim nastroi siódemkę 25,5" do niskiego F#, to już jest cacy. ^^ W sumie, sam jeszcze jakiś czas temu kręciłem nosem na ósemki LTD (25,5", na szczęście zmądrzałem), ale tak jak piszesz - wszystko zależy od tego, które struny uznamy za "dodane" i czy patrzymy na strój pod kątem dostępnego zakresu czy tego jak nisko ją można nastroić.
