Mattias IA Eklundh's 8 String Caparison

[a197]

Juz na forum przewijala się ta fota:


 Enklundh to kosmita, wiadomo....., prezentacja:

[Stivo2005]

Wszystko krzywo.

[Aremenius]

Ale utwory brzmią kosmicznie - dla mnie się podoba, szczególnie ciekaw jestem tego jak wyrobił sobie taką technikę kostkowania, strasznie dziwnie toto wygląda

[firejump]

Meshuggah przesiada się na Caparisony?

Spoiler

Zanim kliknąłem w filmik to jakoś porąbał mi się ten Eklundh z Hagstromem, przyznacie że z 8ką w ręku to nawet podobny jest

[y]

ma mniej krzywe progi

[youshy]

A ja zioma ubóstwiam, nie znam drugiego takiego gitarzysty który grałby tak oryginalnie jak on

[Bjørn]

A ja zioma ubóstwiam, nie znam drugiego takiego gitarzysty który grałby tak oryginalnie jak on

Moim zdaniem wielkość gitarzysty wyznacza w największym stopniu jego własny, indywidualny - i co ważne - charakterystyczny styl. Można nie lubić Vaia, można nie lubić Enklundha, można nie lubić (choć nie wiem czy to możliwe) Scofielda, można nie znać takich gitarzystów jak Marco Sfogli czy Santiago Dobles. Ale oni wszyscy są wielcy, bo mają swój własny, niepowtarzalny styl gry. A przy tym dobrą technikę, ale to nie powinno dziwić, bo ciężko mieć jakikolwiek styl poza komediowym, jeśli nie ma się techniki.

[commelina]

A ja zioma ubóstwiam, nie znam drugiego takiego gitarzysty który grałby tak oryginalnie jak on

Moim zdaniem wielkość gitarzysty wyznacza w największym stopniu jego własny, indywidualny - i co ważne - charakterystyczny styl. Można nie lubić Vaia, można nie lubić Enklundha, można nie lubić (choć nie wiem czy to możliwe) Scofielda, można nie znać takich gitarzystów jak Marco Sfogli czy Santiago Dobles. Ale oni wszyscy są wielcy, bo mają swój własny, niepowtarzalny styl gry. A przy tym dobrą technikę, ale to nie powinno dziwić, bo ciężko mieć jakikolwiek styl poza komediowym, jeśli nie ma się techniki.

Gilmour z całym dla niego właściwym szacunkiem, wielkim technikiem nie był, Clapton podobnie, Santana także zaden technik. Czy odmówisz im stylu ?

No i jeszcze do kompletu Knopfler.

[Bjørn]

Trzeba mieć dobrą technikę, by dobrze i ładnie przekazywać muzę z główki pod paluchy. Źle mnie zrozumiałeś, nie chodzi o zapierdalanie sweepów, tappingów i takich tam.

[commelina]

Santana nawet tego dobrze nie robi

[Mother Puncher]

Feeling Pany, feeling. Nie ma siły wyrobić sobie własnego stylu, bez moim zdaniem, czucia gitary. Słuchasz Gilmoura i nie ma tam jakichś pojebanych sweepów, tappingów i innych cudactw. Ale jak puścisz jakieś jego solo, to od razu wiesz, że to on (no chyba, że ktoś jest totalnym laikiem). Tak samo Clapton, Knopfler (jego paluchów to już w ogóle, ciężko nie poznać) czy chociażby Slash, którego chociaż nienawidzę z całego serca, to siłą rzeczy, jak mi się puści jakieś jego solo, to da radę poznać, że "cholera, chyba Ukośnik".

W ogóle i tak IMO lepiej po prostu grać, mieć podstawowy warsztat za sobą i nie zastanawiać się specjalnie. Po prostu tworzyć

A Caparison w pytę, zwłaszcza 8 z True Temperament. Instant intonation.

[Gveir]

A ja zioma ubóstwiam, nie znam drugiego takiego gitarzysty który grałby tak oryginalnie jak on

Moim zdaniem wielkość gitarzysty wyznacza w największym stopniu jego własny, indywidualny - i co ważne - charakterystyczny styl. Można nie lubić Vaia, można nie lubić Enklundha, można nie lubić (choć nie wiem czy to możliwe) Scofielda, można nie znać takich gitarzystów jak Marco Sfogli czy Santiago Dobles. Ale oni wszyscy są wielcy, bo mają swój własny, niepowtarzalny styl gry. A przy tym dobrą technikę, ale to nie powinno dziwić, bo ciężko mieć jakikolwiek styl poza komediowym, jeśli nie ma się techniki.

Gilmour z całym dla niego właściwym szacunkiem, wielkim technikiem nie był, Clapton podobnie, Santana także zaden technik. Czy odmówisz im stylu ?

No i jeszcze do kompletu Knopfler.

A ja dorzuciłbym do tego jeszcze B.B Kinga czy Garego Moore'a

[Bjørn]

A ja dorzuciłbym frytki, w końcu kto nie lubi mieć frytek w zestawie?

Caparisony me gusta, fajnie, że się rozwijają, ale mi styka 7 strun, jestem konserwatywnym liberałem.

[lupus]

techniki

Feeling

Kurwa, serio. Ile można

[mondomg]

A ja zioma ubóstwiam, nie znam drugiego takiego gitarzysty który grałby tak oryginalnie jak on

można nie znać takich gitarzystów jak Marco Sfogli czy Santiago Dobles. Ale oni wszyscy są wielcy, bo mają swój własny, niepowtarzalny styl gry. A przy tym dobrą technikę, ale to nie powinno dziwić, bo ciężko mieć jakikolwiek styl poza komediowym, jeśli nie ma się techniki.

No wybacz, ale ten pan większość swojego stylu zerżnął od znanego endorsera MM Lubię go, ale powiedzieć, że jego gra jest całkowicie niepowtarzalna, to przesada. Reszta wątku spoko, no może poza tym, że nie znam nikogo, kto lubi Scofielda.

Co do gitary i twórczości Eklundha - jestem fanem od zawsze, choć gitar Caparisona nigdy nie macałem, to jest to jedna z ciekawostek, które mam nadzieję kiedyś obadać.

[wuj Bat]

Widzieliśmy pana na żywo i najbardziej z występu zapamiętałem, że dał koleżce z publiki swój włos obiecując, że na koniec da na nim autograf . Bardzo przekonuje do swojego stylu, że aż chce się go zaprosić na piwo . Bardzo ładnie ograł tego Caparisona na filmiku.

[Orange]

Popierdalalal. Zaraz potem jak robil liiiiiii luuuuuuuluuuuuu mostem.

[Bjørn]

A ja zioma ubóstwiam, nie znam drugiego takiego gitarzysty który grałby tak oryginalnie jak on

można nie znać takich gitarzystów jak Marco Sfogli czy Santiago Dobles. Ale oni wszyscy są wielcy, bo mają swój własny, niepowtarzalny styl gry. A przy tym dobrą technikę, ale to nie powinno dziwić, bo ciężko mieć jakikolwiek styl poza komediowym, jeśli nie ma się techniki.

No wybacz, ale ten pan większość swojego stylu zerżnął od znanego endorsera MM

Mówić, że Sfogli skopiował styl Pietruchy to tak samo jak mówić, że Pietrucha skopiował styl Steve'a Morse'a. Także nie, nie zgodzę się z Twoją tezą, no ale - eot.

------------

Miałem kiedyś Caparisona Horusa w łapach - co tu dużo mówić, zajebiste badyle, dupa z podniecenia mi się poci jak wspominam. Szkoda, że miał 6 strun tylko.

[escape_artist]

A ja zioma ubóstwiam, nie znam drugiego takiego gitarzysty który grałby tak oryginalnie jak on

można nie znać takich gitarzystów jak Marco Sfogli czy Santiago Dobles. Ale oni wszyscy są wielcy, bo mają swój własny, niepowtarzalny styl gry. A przy tym dobrą technikę, ale to nie powinno dziwić, bo ciężko mieć jakikolwiek styl poza komediowym, jeśli nie ma się techniki.

No wybacz, ale ten pan większość swojego stylu zerżnął od znanego endorsera MM Lubię go, ale powiedzieć, że jego gra jest całkowicie niepowtarzalna, to przesada. Reszta wątku spoko, no może poza tym, że nie znam nikogo, kto lubi Scofielda.

Co do gitary i twórczości Eklundha - jestem fanem od zawsze, choć gitar Caparisona nigdy nie macałem, to jest to jedna z ciekawostek, które mam nadzieję kiedyś obadać.

agree to disagree fakt Pietrucha jest idolem Sfogliego i niekrywana inspiracja, ale nie kojarze solowki pietruchy, ktora by mnie urzekla a Sfogliego wszystko mi robi, ale to jest moja subiektywna opinia i możesz się z nią nie zgodzic

[commelina]

Nie zgadzam się Jest wiele patentów które do żywego Pietruchę przypominają. Mało tego jak mnie zapuścili chłopaki to myślałę ze to Pietrucha.

[y]

ja tam lubieu Scofielda, Martino i Wesa.


Sent from my iPad using Tapatalk

[mastEr_eXplorer]

Teraz będę wyścigi i chwalenie się, kto słucha bardziej awangardowych wykonawców   

[youshy]

Widzę, że zacytowaliście mię milion razy więc jeszcze dorzucę coś od siebie

Zaczęliśmy od Ekhlundh'a, pojawił się Sfogli (w przypadku którego zgadzam się stuprocentowo z Commeliną) i tam jakiś jeszcze wymiatacz ALE IMO nie można ich stawiać obok Scofielda, Wesa, Passa czy, nie daj bóg, Reinhardta albo Lagrene'a. Dlaczego? Bo to są ZUPEŁNIE inni gitarzyści - Sfogliego i innych bardziej odbieram w kategorii Shred/dużo dźwięków po dwóch skalach a w/w Scofielda czy Lagrene'a w kategorii melodia/świadomość grania. I nie odbierzcie mnie teraz źle, ale wątpię, że kiedy wyłączy się podkład u Sfogliego to będziecie wiedzieli jaki on akord ogrywa, do jakiego akordu prowadzi. A w przypadku Sco - wyłączysz podkład i NADAL słyszysz że on ogrywa Fmaj7/9no3 i przechodzi z tego do Am6 czy jakiegoś innego gówna.

Nie mówię, że Sfogliego nie lubię, bo czasem coś mu się tam ładnego uda zagrać ale już bardziej wolę tą świadomość, że sobie powyłączam podkłady i nadal słyszę akordy, czy tą skalą buduje napięcie, czy wpadł na jakiś popierdolony pomysł wrzucenia substytutu Cdur.

A w związku z powyższym - Ekhlundh używa tak wspaniale posranych skal + komponuje w swój, poryty sposób że z miejsca wiem, że to jest on. A nie kopia X czy Y.

O.

[y]

Teraz będę wyścigi i chwalenie się, kto słucha bardziej awangardowych wykonawców   

Eklundh jest na tyle awangardowy, że ominęło mię jego nazwisko

Nie usłyszałem rewolucji skal, ale może wybrałem zły album (Freak Guitar - The Smorgasbord - 2013) z bagatela 40 utworami. Niestety kosmos tej muzyki nie spłynął na mnie - ale wierzę, że można zbierać szczękę u sąsiada piętro niżej. 

Koleś jest zajebisty aby prowadzić warsztaty gitarowe, wydawać szkółki na dvd czy innym medium.

Spoiler

polecam sobie odpalić wieczorkiem, zdaje się że 1080p nawet jest - i posłuchać. 10x mniej dźwięków, 100x więcej melodyki, harmonii i tego co zostaje zwykle w głowie.

[Franq]

Jak ktoś gra krzywo bluesa to już jazz ?