Gitarę mam od ponad roku, nadszedł więc czas na skrobnięcie kilku zdań na jej temat, może komuś się przyda
W maju 2010 r. złapałem spory GAS na barytona, poszukiwania zacząłem zatem od odwiedzenia sklepu Guitarcenter w Łodzi na Zbąszyńskiej, który posiadał na magazynie egzemplarz MH-401 celem obadania jakości wykonania tych instrumentów. Niestety srodze się zawiodłem, lakier w kilku miejscach nierówno położony (!!), XI próg był za słabo nabity, pickupy nieustawione, binding pozostawiał również wiele do życzenia (lekkie zadry, szczerby itd.). Co jak co, ale kurwa kupując instrument za ponad 3k PLNów, skąd by nie był oczekuje się jednak pewnego poziomu i jakości. Temat jakby trochę umarł, jednak do czasu...
Urlop 2010 spędziłem w Gdańsku, odwiedzając przy okazji sklep Mayo, gdzie uciekło mi kilkanaście godzin macając wszystkie bodaj dostępne Regiusy, Setiusy oraz także dziaby barytonowe. GAS powrócił...
Po powrocie do domciu zacząłem ostry skan hameryckiego Ebaya w poszukiwaniu instrumentu spełniającego moje oczekiwania. Któregoś pięknego dnia natknąłem się aukcję z MHB-401, gość podesłał mi fotki instrumentu (btw nówka fifka nieśmigana:) ) podałem swoją śmiesznie niską kwotę i uderzyłem w kojo. Następnego dnia okazało się że byłem jedyny, który zalicytował i w ten oto sposób zostałem właścicielem ESP by Indonesia
Trzy tygodnie później, po załatwieniu wszystkich formalności podatkowo-celnych gitara zawitała do mnie... I na dzień dobry zostałem baaardzo mile zaskoczony. Jakość wykonania instrumentu doskonała, wszystko poustawiane jak powinno być, wykończenie w porządelku, pięknie wykonany mat. Na pierwszy rzut oka widać, że ESP bardzo dba o amerykański rynek i dostarcza tam najlepiej wykonane produkty (i w tym momencie można się tylko domyślać co się dzieje z gitarami, które mają szereg niedoróbek
)
Teraz co nieco o moich subiektywnych odczuciach co do instrumentu:
Dziaba jest przeznaczona do typowego łojenia w strojach typu ŹŹŹŹ. Testowałem na niej wiele strojów, od standardów po obniżone kwinty, open itd. Obecnie mam ją nastrojoną do dropped A i jak dla mnie masaruje dźwiękiem. Konstrukcja neck-thru powoduje wibrowanie sadełka na mięśniu piwnym, chociaż nie jest on tak wyraźny jak w Soloiście czy ESP Mirage. Pickupy EMG (81-85) grają podobnie jak większość instrumentów wyposażonych w ten zestaw czyli sporo środka, selektywnie, deczko mniej basu i siary. Zresztą ciężko opisać brzmienie gitary słowami, spróbuje zmusić w najbliższym czasie Guitar Riga do współpracy i coś spłodzić. Ckliwych balladek nie gram, chociaż Welcome Home brzmi po przypięciu GMajora o niebo lepiej niż w oryginale.
Nieco problemów na początku sprawiła mi 27" skala, jednak po kilku miesiącach łojenia spokojnie się przyzwyczaiłem. W parze z tym idzie również grubość strun, ciężko wykonuje się bend o 1,5 tonu nawet na 17 progu, chociaż staccato i arpeggia wchodzą jak na krótszych skalach, w wyższych partiach jest nawet łatwiej ludziom o łapkach drwala
Mat jest przepiękny, jednak do czasu - po ponad roku użytkowania wokół mostu i na górnej części robi się glossy. Oczywiście w żadnym wypadku nie wpływa to na jakość dźwięku, niemniej jednak potrafi wkurwiać
Set przeze mnie używany: .013 - .062 D'Addario.
Reasumując - budżetowe wiosełko do napierdalania ciężarów, warte każdego wydanego na nią centa!
Wątek: [NGD] ESP LTD MHB-401 (Przeczytany 1867 razy)
09 Paź, 2009, 01:25:31