Ach rozmowy o religii. To jest trochę tak: ja nie lubię wątróbki, a ktoś uwielbia. Teraz miłośnik wątróbki argumentuje jak jest smaczna. Na to ja, że rzygać mi się chce na myśl o niej. Na to miłośnik wątróbki, że obrażam jego gust kulinarny i że jestem idiotą.
Czy widzicie analogie? Wiara i relogijność to rzeczy indywidualne winykające z preferencji i przemyśleń (oby). Bias jest tu silny i zakrzywia percepcję rzeczywistości wpływając na interpretację wszystkiego. Wszelka dyskusja na ten temat nie ma sensu dopóki obie strony wyjdą poza bunkry własnych przekonań. Co innego organizacje np. Kościół - one zbijają tylko kasę na naiwności ludzi.
