Kresowiacy – ludzie na ogół serdeczni i weseli – na takie ekscesy reagować mogli tylko humorem, który pozwolił im przetrwać ciężkie lata wojny i dwóch okupacji. Bliskie spotkania trzeciego stopnia z gatunkiem homo sovieticus nauczyły ich także, że spodziewać można się absolutnie wszystkiego. Nic więc dziwnego, że we Lwowie opowiadano sobie jako pewnik następującą anegdotę:
Student jadąc tramwajem, wyskoczył z niego między przystankami. Trafem – wpadł prosto na stojącego na chodniku milicjanta. Ten go oczywiście zatrzymał i wypytuje:
- Kto wy?
- Studient.
- A kakowo fakultieta?
- Elektricieskowo.
- Familia?
I tu student postanowił sobie zakpić i z kamienną twarzą mówi:
- Pienis.
Stróż prawa zapisał sobie w kapowniku: „Pienis”. Puścił studenta, ale poszedł prosto na uczelnię i pyta prosto z mostu dziekana Wydziału Elektrycznego:
- Pienis u was jest?
Dziekan poczerwieniał, ale mówi:
- Nu, konieszno jest, paczemu spraszywajetie? Eto prywatnaja.
Na to milicjant przerywa:
- Nie prywatnaja! Wy dołżni za niego dieńgi płatit!
Dziekan zbladł i gorączkowo pyta dlaczego – przecież on zna przepisy i nigdzie nie ma takiego obowiązku…
- Paczemu? Patamu, szto on wam iz tramwaja wyprigiwajut!
