Ostatnio, dość przypadkowo, byłem w synagodze na Grzybowskiej podczas jakiegoś święta czytania Tory, czy coś. Oprowadzałem jedną profesorkę z Jerozolimy po Warszawie, no i uparła się żeby wejść. Najpierw cieć w drzwiach kazał nam spierdalać, ale po tym jak laska zaszwargotała coś po Hebrajsku, to nas wpuścili. Byłem w szoku jaka panowała atmosfera w środku. Jakieś w chuj ważne święto, dużo dzieci w środku, które centralnie popierdalały ganiając się po wnętrzu. Wrzask i jazgot. Wszędzie papierki, czipsy na podłodze. Pod ścianami ziomy przy stolikach popijają colę i żrą ciastka. Kolesie na środku gibią się nad tą Torą, coś mruczą śpiewają, jak gdyby nigdy nic. Laski posłusznie sterczą z tyłu sali za parawanem, ewentualnie na balkonie obserwują rozwój wypadków.
Ale najlepsze z tego wszystkiego, że zobaczyłem kolesia, którego twarz bardzo mi się znajoma wydawała. Myślałem cały dzień skąd ja go znam i nagle - olśnienie!
:
