I właśnie takim straszeniem potem się żyje w ciągłym strachu, wszędzie są wrogowie. Nie wierzę że nikt nie jest tym zmęczony. Może zamiast bycia czujnym jak Ukryty Smok to lepiej pogadać ze swoją szanowną drugą połową jak człowiek z człowiekiem i rozwiewać wątpliwości zawczasu? Naprawdę życie może być łatwiejsze, tylko to nie jest takie proste jakby się mogło wydawać. A nie że potem ona zła zostawiła mnie i ojejku nie wiem dlaczego (zamykałem się w fabryce tłuczenia jajec pchając się w nadgodziny żeby mieć więcej siana i mniej z tą durną babą siedzieć i słuchać jej jojczenia).
To nie jest kwestia czucia się dobrze ze swoim otoczeniem. To jest kwestia odpowiedzialności za tworzenie swojego otoczenia.
Edit: bądź tu mądry - no właśnie bądź. Trzeba stawiać sprawy jasno, a nie potem się dziwić że ktoś sobie narobił oczekiwań. Takie podchody to maksymalnie można w wieku gimnazjalnym jeszcze zezwolić, a nie w wieku kiedy kredyty pukają co miesiąc do portfela. Jak ktoś chce sobie być tajemniczy, szarmancki i ĄĘ no to niech mierzy się potem z tego adekwatnymi konsekwencjami.
