Jasne, mieć cel dążyć do jego, być świadomym co do jego może przybliżyć itp. itd ale oddziaływanie naszych pragnień na wszechświat już nie jest na mój mózg.
A mi się to kurde sprawdza jakoś! Wszystko w moim życiu dąży do równowagi, za dobro mam odpłacane dobrem, za zło mam odpłacane złem.... A gdy czegoś mocno pragnę i wierze z całych sił, że będę to miał - w 100% przypadków to potem mam. Niezależnie, czy to dzien jutrzejszy czy za rok.
Oczywiście to kwestia interpretacji. Może po prostu jestem takim upartym sukinkotem i zawsze dążę do wyznaczonego przez siebie celu.
Ale nie jestem kimś twardo stąpającym po ziemi, lubię filozofować i myśleć. Inaczej miałbym bardzo smutne i szare życie, jak ludzie w polibudzie.
