Wiadomość #190523

[commelina]

Sapeli, Sipo, Meranti. Drewno musi być stabilne, zwarte, bez napręzeń, najlepiej o prostym usłojeniu na gryfy,  co teoretycznie powinno gwarantować stabilność,  wzorzyste na deskę,  ale tez o tak ułozonym słoju,  by nie miał tendencji do "tańczenia" . Wiele sie tu mówi o deskach z jednego kawałka osobiście mimo ze korci to jednak uważam, że najbezpieczniejszy jest korpus z dwóch kwałków. Co prawda mahonie nie mają takich naprężen jak europejskie  drzewa ale nie są od nich wolne. Aghatis to taka nasza olcha, tanie bo rośnie tego w cholerę. Takie drewno prócz tych walorów musi dać sie dobrze obrabiać. Dlatego te ż nikt nie robił skrzypiec z jesionu tylko z klonu. Dekle-topy akustyków to często cedr świerk i to taki o jak najmniejszym przyroście czyli o gęstych słojach co oznacza ze drzewo wolno rosło, czyli nie jest to gabka, i jest nadzieja, ze bedzie znakomice rezonować i nie wypaczy się. Mniej więcej to samo tyczy sie mahoniu. Mahoń w przeciwieństwie np do swierku daje się dobrze profilować, wyginać. Ostatnia rzecza choc nie bez znaczenia jest kolorystyka takiego drewna czyli jego końcowy efekt wizualny.